Vrijdag 4 augustus: Berenpak
In de week waarin eindelijk zekerheid werd verschaft, namen beren tijdelijk bezit van mijn leven.
Dat gaf niet, ik heb ervaring. Op reis in Italië waren we op een camping beland, daar werd me gevraagd een zesjarige jongen ervan te overtuigen dat er geen beren waren. Hij was de laatste tijd nogal angstig, verduidelijkten zijn ouders, hij had nood aan stellige duidelijkheid, bij voorkeur verschaft door een betrouwbare derde partij. Zonder morren trok ik het zoveelste pak aan dat de maatschappij me aanreikte, dit keer dat van expert in Europese toppredatoren, ik zocht uit waar in de Alpen ze zich precies ophielden en legde vervolgens aan de zesjarige uit hoe lang ze zouden moeten rijden om onze camping te bereiken, het was volstrekt ondoenbaar voor de beren besloot ik, zeker aangezien er voorlopig nog geen beer is aangetroffen met een rijbewijs, de jongen keek me verward aan en vroeg of we gingen badmintonnen, mijn werk was gedaan.
(Ik zweeg zedig over die keer in een Canadese tent, ik had de raad van Lonely Planet opgevolgd en gevraagd of er beren gespot waren in de buurt, de campinguitbater had haar schouders opgehaald en ‘natuurlijk, altijd’ geantwoord, ik lag de hele nacht te luisteren naar de geluiden van regendruppels in een woud.)
Ook na thuiskomst bleven de beren opduiken. De krant meldde dat een Chinese zoo zijn bezoekers ervan moest overtuigen dat zijn zeldzame beer geen man in een pak was, er bestond gerede twijfel over, er waren video’s gemaakt van een beer die stond te zwaaien. Ik bekeek het korrelige filmpje, moeilijk te zeggen besloot ik vanuit mijn expertenpak, de huid zag er niet echt uit maar de manier waarop hij ging zitten wel.
Bovendien, en zo kwamen we bij de grond van de zaak, kan je ooit echt zeker zijn dat een beer een beer is? En benadert een mens in een berenpak niet méér de realiteit dan een beer in een Chinese kooi?
Voor ik overmand werd door gerede twijfel, trok ik de rits van mijn pak wat hoger en toog aan het werk. Door een speling van het lot werk ik op een bedrijf dat zekerheid en betrouwbaarheid verschaft op grote schaal. Ik schoof aan bij de ochtendvergadering. Daar verklaarde de man die nooit voornamen hanteert dat hij een video zou maken voor de website. In het noorden van Italië had een beer twee jagers een boom in gejaagd, een ervan was er nadien weer uit gevallen, hij kon het niettemin navertellen, echte experten besloten dat het slechts een schijnaanval moet zijn geweest. Enkele maanden geleden had een jogger minder geluk, hij werd met huid en haar verslonden in het bos, sindsdien woedt in het dorp een debat over wat er met de beren moet gebeuren, hen aanvaarden of uitmoorden.
De beren lijken zich hetzelfde over ons af te vragen, het moet zijn dat ze er nog niet helemaal uit zijn, misschien kampen ook zij met gerede twijfel.
'Ik maak een video over beren die beren zijn', besloot de videoman zijn voornemen, hij haalde zijn schouders op, gelach steeg op rond de tafel, het volgende onderwerp werd aangesneden. Ik trok de rits van mijn pak weer wat lager, zekerheid was voor 24 uur verschaft.
Goed nieuws, want de Vrijdagverhalen zijn nu ook een boekje: een selectie van 26 zeer korte verhalen uit 2022 in de zeer kleine oplage van 150 exemplaren. Wil je er ook eentje? Antwoord dan gewoon even op deze mail, of bestel er een op de website van Fluxenberg.