Vrijdag 24 mei: Nu

In de week waarin een toerist op de Korenlei van zijn bier nipte, onder een grote parasol en met een belangwekkende boodschap op zijn rug, torende hoog boven ons de klok uit, het was 20 voor 2.

Tenminste, dat denk ik, misschien was het vijf minuten vroeger of volgende week of vorig jaar. Het is zo dat ik besloten heb gestudeerde geesten te volgen, zij die de invloed van hemellichamen op de golven van de tijd onderzocht hebben. Ze besloten dat die golven nergens in het heelal op precies dezelfde manier deinen, op de ene plek rimpelen ze breder dan op de andere, dat alles soms zeer traag gaat en elders weer net zeer snel, tegelijk bijna. Daarom konden ze ook niet uitsluiten dat vroeger en morgen een illusie zijn en dat alles eigenlijk gewoon tegelijk gebeurt, alles tijdens dit ene nu. 

Het zou zomaar kunnen, begreep ik daaruit, dat we allemaal zij aan zij staan op een soort van kosmische barbecue, samen rijgen we de momenten bovenop elkaar op onze universele satéstokjes. We lachen en drinken pintjes terwijl het sist en het vet over alles heen drupt, onze vroege jaren en onze laatste zuchten, het ligt allemaal samen op het vuur, alles is allang versmolten. 

Ik snap het niet helemaal, dat zal u nu wel doorhebben, maar ik geloof het wel, hoe anders verklaar je immers dat gisteren voor altijd verdwenen lijkt en morgen nog onzichtbaar is, terwijl iedereen rond de barbecue bij het vallen van de nacht wel praat over iets dat jaren geleden gebeurde maar vandaag pijn doet? Hoe kan het dat mensen komen en verdwijnen en weer komen en verdwijnen? Hoe kan het dat je soms kennismaakt met vrienden die je al altijd hebt gekend? En waarom broeit de toekomst nu al?

Dat alles vroeg ik me af op precies hetzelfde moment dat de toerist zijn drankje naar binnen goot, aankwam in Gent en zijn voordeur honderden kilometers verderop weer open duwde na weken weg, de geur van zijn huis rook en de kat aaide die nog geboren moest worden. Ik las de opdruk op zijn shirt, het duurde misschien 2 seconden of voor altijd, daarna denk ik dat ik de fiets nam en doorfietste.